Obecność przeciwciał klasy IgA i IgG znacznie obniża zdolność plemników do zapłodnienia oraz utrudnia naturalne zajście w ciążę. Ich detekcja ma znaczenie w diagnostyce niepłodności i ukierunkowuje dalsze postępowanie lecznicze.
Dlaczego warto poszerzyć diagnostykę nasienia o ocenę przeciwciał przeciwplemnikowych?
Obecność przeciwciał powoduje zlepianie się plemników. Prowadzi to do zmniejszenia ich żywotności i ruchliwości oraz osłabia zdolność przechodzenia przez śluz szyjkowy, a przez to utrudnia lub uniemożliwia proces zapłodnienia. Jednym z objawów występowania przeciwciał przeciwplemnikowych jest nadmierna aglutynacja plemników możliwa do zaobserwowania podczas ogólnego badania nasienia.
Przeciwciała przeciwplemnikowe wpływają na:
zaburzenia w procesach spermatogenezy
transport plemników w drogach rodnych
nadmierną fagocytozę w drogach rodnych
przebieg reakcji akrosomalnej
blokowanie oddziaływań pomiędzy komórką jajową a plemnikami
przebieg wczesnych etapów rozwoju zarodka
Występowaniu przeciwciał sprzyjają:
obecność żylaków powrózka nasiennego
wnętrostwo
skręt jąder
przecięcie nasieniowodów
stany zapalne układu moczowo-płciowego
Znaczenie kliniczne mają zarówno przeciwciała klasy IgA jak i IgG. Same przeciwciała klasy IgA, bez IgG występują rzadko. Dlatego też przy pozytywnych wartościach testu IgG powyżej 40% zaleca się wykonanie testu IgA.
Jak wykonywane jest badanie?
Do próbki nasienia dodawane są kuleczki lateksu pokryte przeciwciałami IgA lub IgG oraz mieszanina przeciwciał anty IgA lub anty IgG. Jeżeli na plemnikach także występują przeciwciała IgA lub IgG, to dochodzi do połączenie plemników z kuleczkami, co obserwuje się w mikroskopie.